Rodzina jest podstawową komórką społeczną. Zadaniem rodziców jest wychowanie szczęśliwego dziecka. Szczęśliwe dziecko, to później szczęśliwy człowiek dorosły. Który mimo różnych zawirowań w życiu, jakie spotykają każdego człowieka jest w stanie ze wszystkim sobie poradzić. I dalej iść z optymizmem w życie. W naszym kraju żyje wiele rodzin wielodzietnych.
Do rodziny wielodzietnej można zaliczyć tych rodziców, którzy posiadają troje, czy czworo dzieci. Ale Jest wiele rodzin, gdzie znajduje się pięcioro, czy ośmioro dzieci. A czasem nawet więcej. Jednak trzeba przyznać, że w Polsce jest wiele rodzin posiadających tylko jedno dziecko. Co prawda, że Polska nie odbiega pod tym względem od krajów wysoko i średnio rozwiniętych. Przyczyny tak niskiej populacji są różne. Coraz częściej decydują o tym względy zdrowotne.
Czasem zdrowie nie dopisuje i trudno nawet o jednego potomka.
W końcu dopisze szczęście i po wieloletnim leczeniu udaje się urodzić dziecko. Ale na drugie dziecko nie ma co liczyć. Lecz także często o niepowiększaniu rodziny decydują warunki materialne. Czyli brak własnego mieszkania lub pracy. A nawet brak dodatkowego pokoju dla dziecka jest dla niektórych powodem do odłożenia drugiego macierzyństwa. Wobec tego najczęściej bywa, że decyzja o drugim dziecku zostaje odłożona w czasie.
A że czas szybko leci najczęściej w rodzinie w ogóle nie pojawia się drugie dziecko. Bo młode lata minęły i starsze dziecko odrosło, rodzicom już nie chce się bawić z pieluchami, gdyż z biegiem lat stali się wygodni. Wiele jest powodów małodzietności. Lecz drugie dziecko, to błogosławieństwo. Takie dziecko, to wsparcie dla dziecka pierwszego, które nie zostanie samotne po odejściu rodziców. A także wielkie dobrodziejstwo dla rodziców. To wielkie szczęście móc cieszyć się dwoma pociechami. A także pewne zabezpieczenie dla rodziców na starość.
Gdy przyjdzie niemoc związana z wiekiem, może choroby, czy samotność, to wówczas jest na kogo liczyć. Bo co dwoje, troje, czy pięcioro dzieci, to nie jedno. Najlepiej, gdy drugie dziecko w rodzinie pojawia się niedługo po pierwszym dziecku. Ponieważ zbyt długa różnica wieku nie sprzyja zawiązaniu więzi przyjacielskiej pomiędzy rodzeństwem.
Takie osoby, których dzieli 10 lub więcej lat będą zawsze rodzeństwem, ale nie będą przyjaciółmi zwierzającymi się nawzajem ze swoich problemów. Natomiast, gdy jest różnica wieku dwuletnia, trzyletnia, czy najwyżej czteroletnia, to wówczas istnieje wspólny język i znacznie głębsza więź emocjonalna pomiędzy rodzeństwem.
